Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama, priti të premten në Tiranë liderët kryesorë të Bashkimit Evropian dhe të rajonit në një samit të rëndësishëm që synon forcimin e bashkëpunimit dhe integrimit evropian të Ballkanit Perëndimor.
Me buzëqeshje diplomatike dhe protokoll të lartë, Tirana u shndërrua në qendër të vëmendjes evropiane, duke reflektuar një rol gjithnjë e më aktiv të Shqipërisë në proceset rajonale dhe kontinentale.
Rama, i cili prej kohësh pozicionohet si një ndër zërat më bashkëpunues në rajon përballë strukturave të BE-së, përsëriti sot përkushtimin e Shqipërisë ndaj rrugës evropiane, duke theksuar nevojën për stabilitet, bashkëpunim dhe përgjegjësi të ndërsjellë. Në një kohë kur Ballkani ka nevojë për qartësi politike dhe hapa të matur, ky samit në Tiranë u pa si një dëshmi e rolit të Shqipërisë si urë ndërlidhëse mes Brukselit dhe rajonit.
Në kontrast me këtë atmosferë bashkëpunuese, në Prishtinë vjen një tjetër mesazh nga Brukseli – këtë herë kritik dhe i drejtpërdrejtë ndaj Qeverisë së Kosovës. Pas operacioneve të Policisë në veri të vendit, përfshirë mbylljen e disa shërbimeve publike si “Vodovod Ibar” dhe impiante të ujit në Zubin Potok, Bashkimi Evropian shprehu “shqetësim serioz” për rrezikun e përshkallëzimit të tensioneve dhe dëmtimin e jetës së përditshme të komuniteteve lokale.
Në një deklaratë të prerë, BE-ja i kërkoi kryeministrit në largim, Albin Kurti, që të ndalojë mbylljet e njëanshme dhe të tregojë përmbajtje, duke paralajmëruar se veprime të tilla dëmtojnë imazhin ndërkombëtar të Kosovës dhe minojnë përpjekjet për ndërtimin e besimit ndërmjet komuniteteve. Bashkimi Evropian përsëriti gjithashtu thirrjen për krijimin e Asociacionit të Komunave me Shumicë Serbe – një kërkesë kyçe në rrugën drejt normalizimit të marrëdhënieve me Serbinë dhe integrimit në BE.
Ndërsa Rama forcon aleancat në Tiranë dhe forcon profilin ndërkombëtar të Shqipërisë, qasja e Kurtit po has gjithnjë e më shpesh në kritika dhe distancim nga aleatët perëndimorë. Në këtë sfond të polarizuar, samiti i sotëm nxjerr edhe një herë në pah kontrastin mes qasjeve që ndërtojnë ura dhe atyre që rrezikojnë izolim politik.
