Është siguruar një dokument që vërteton se njësitet speciale të policisë serbe, në shkurt të vitit 1999, kishin hartuar një listë për ekzekutimin e 66 shqiptarëve.
Dokumenti, i titulluar “Lista e shqiptarëve që duhet të likuidohen me procedurë të shpejtë,” mban nënshkrimin e komandantit të njësisë speciale të policisë serbe, kolonel M. Marinkoviq, dhe përmban emrat e 66 qytetarëve shqiptarë, shumica prej të cilëve figura publike dhe intelektualë të kohës.
Në mesin e personave që kërkoheshin për ekzekutim ishte edhe ish-kryeministri i Kosovës, Bajram Rexhepi, i cili gjatë luftës shërbente si mjek i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.
Po ashtu, në këtë listë ishte edhe Sadri Ferati, ish-ministër i Administrimit të Pushtetit Lokal në Qeverinë e Kosovës.
Sipas dokumentit, territori ishte i ndarë në zona operative, ku emra të caktuar ishin përgjegjës për realizimin e vrasjeve në secilën zonë.
Mes personave të përfshirë në ekzekutimin e këtij plani ishin emra të tillë si Dejan, Ratko (besohet të jetë Ratko Antonijeviq, ish-drejtor i burgut të Mitrovicës), Kasalloviq dhe Ajeti (i dyshuari Sherafedin Ajeti, ish-drejtor i burgut të Mitrovicës).
Më 24 mars 1999, kur NATO nisi ndërhyrjen ajrore ndaj caqeve ushtarake dhe policore të regjimit të Sllobodan Millosheviqit, besohet se strukturat serbe në terren filluan zbatimin e listës së ekzekutimit. Në mesin e personave që duhej të ekzekutoheshin ishte edhe Agim Hajrizi.
Atë mbrëmje, në shtëpinë e tij në Mitrovicë, u vranë brutalisht Agim Hajrizi, djali i tij 11-vjeçar, Iliri, dhe nëna e Agimit. Po atë natë, u vra edhe Latif Berisha në banesën e tij.
Aferdita Hajrizi, bashkëshortja e Agim Hajrizit, ka dhënë një dëshmi të fuqishme në Tribunalin Ndërkombëtar për Krimet në ish-Jugosllavi, ku identifikoi disa nga autorët e krimit: Nenad Paviqeviq, Ratko Antonijeviq, Dejan dhe Boban, duke deklaruar se të paktën dy prej tyre ishin të njohur për përfshirje në akte dhune ndaj shqiptarëve edhe para luftës.
“Ishim të njohur me vrasësit, ishin fqinjët tanë me uniforma,” kujtonte Aferdita Hajrizi, duke theksuar se autorët e masakrës nuk ishin të panjohur apo të ardhur nga jashtë, por ishin njerëz me të cilët kishin jetuar për vite me radhë në të njëjtën lagje. “Ata nuk erdhën për të frikësuar, por për të zhdukur. Vrasja e Agimit nuk ishte thjesht një krim, ishte një akt i pastër i spastrimit politik dhe etnik,” pati deklaruar Aferdita Hajrizi në dëshminë e saj para Tribunalit të Hagës, raporton RTK.
